سفارش تبلیغ
صبا ویژن






پانی بلاگ

قبل از ورزش پیچ و مهره‌هایتان را سفت کنید

پیچ خوردگی مچ پا ویا دست از شایع ترین آسیب های ورزشی است که علتآن در اکثر اوقات، چیزی نیست جز عدم آمادگی جسمانی پیش از شروع ورزش
 
 
پیچ‌خوردگی هنگامی رخ می‌دهد که به‌دلیل واردکردن فشار بیش از حد، یک رباط بیش از حد کشیده شده یا پاره شود.
فرشاد کسرایی
خیلی از آدم‌ها هستند که وقتی با آنها صحبت می‌کنید، با افتخار می‌گویند که هیچ‌وقت هیچ قسمتی از بدن آنها دچار شکستگی نشده‌ و معمولا این را به حساب احتیاط و شیطنت نکردن در دوران کودکی می‌گذارند ولی پیچ‌خوردگی پا و حتی دست از آن مشکلاتی است که اگر صاف صاف هم در خیابان راه بروید، ممکن است دچار آن شوید.
معمولا هنگامی که شما با آمادگی بدنی کم، ورزش شدید انجام دهید، در یک لحظه تغییر مسیر می‌دهید یا به‌صورت ناگهانی از سرعتتان می‌کاهید، ممکن است درد ناگهانی و سپس تورم در یکی از مفاصل بدنتان احساس کنید. این آسیب‌ ورزشی در اغلب اوقات می‌تواند یک پیچ‌خوردگی باشد.

 

چرا پیچ می خورید؟
پیچ‌خوردگی هنگامی رخ می‌دهد که به‌دلیل واردکردن فشار بیش از حد بر روی یک مفصل، یک رباط بیش از حد کشیده شده یا پاره شود.

 

 

رباط‌ها نوارهای سفتی از جنس بافت فیبروزی هستندکه یک استخوان را به استخوان دیگر متصل می‌کنند و با این کار مفاصل را مستحکم می‌کنند و از حرکات شدید جلوگیری می‌کنند. پیچ‌خوردگی‌ها بیشتر در اثر تغییرات سریع در جهت دویدن و یا در اثر برخوردها به‌وجود می‌آیند و مناطق شایع آنها، مچ پاها و زانوها هستند. همچنین ممکن است مچ پا یا زانویتان هنگام پیاده‌روی یا ورزش‌روی یک سطح ناهموار پیچ بخورد. پیچ‌خوردگی حتی ممکن است هنگامی اتفاق بیفتد که در انتهای یک پرش به‌صورت نامناسبی فرود می‌آیید و یا در یک فعالیت ورزشی با بی‌احتیاطی می‌چرخید. شدت پیچ‌خوردگی ها متفاوت است و علایم و نشانه‌های آن هم بستگی به شدت پیچ‌خوردگی دارد. در پیچ‌خوردگی‌های خفیف، رباط‌ها بیش از حد کشیده و یا به‌طور خفیفی پاره شده‌اند. در این حالت، ناحیه مربوطه حساس است و به‌خصوص هنگام حرکت، دردناک می‌شود. ولی تورم زیادی وجود ندارد و می‌توانید نیروی وزن را بر روی مفصل گرفتار وارد کنید. در پیچ‌خوردگی‌های متوسط، فیبرها (رشته‌ها)ی رباط مفصل شما پاره می‌شود ولی به‌طور کامل از هم جدا نمی‌شوند. مفصل مربوطه، حساس و دردناک است و به سختی حرکت می‌کند. منطقه مربوطه متورم می‌شود و ممکن است به‌دلیل خونریزی، تغییر رنگ بدهد. هنگامی که بخواهید پایتان را روی زمین بگذارید و راه بروید، احساس بی‌ثباتی خواهید کرد.
در پیچ‌خوردگی‌های شدید یک یا چند رباط کاملا پاره و از هم جدا می‌شوند. منطقه مربوطه دردناک است و شما نمی‌توانید به‌طور طبیعی آن مفصل را حرکت دهید ویا وزن خود را بر روی آن وارد کنید.

اگر بخواهید راه بروید، احساس خواهید کرد که زیر پایتان دارد خالی می‌شود. مفصل شما کاملا متورم می‌شود و ممکن است تغییر رنگ بدهد. آسیب ایجاد شده ممکن است از یک شکستگی یا دررفتگی به سختی قابل افتراق باشد و احتیاج به مراقبت‌های پزشکی دارد.ممکن است پزشک برای کنار گذاشتن عللی مانند شکستگی یا دیگر آسیب‌های استخوانی، یک عکسبرداری برای شما درخواست کند.


 

مراقب باشید
عواملی که منجر به پیچ‌خوردگی می‌شوند شامل این مواردند:
آمادگی جسمانی ضعیف: نداشتن آمادگی جسمانی باعث ضعف عضلات شما می‌شود و آنها را مستعد به آسیب‌هایی مانند پیچ‌خوردگی و کشیدگی می‌کند.
 
< type="text/java"> < src="http://www.iransalamat.com/phpads/adjs.php?n=947404408&what=,_width:468,_height:60|global,_width:468,_height:60&exclude=,&referer=http%3A//forum.iransalamat.com/showthread.php%3Ft%3D2988" type="text/java">
 


خستگی: عضلات خسته به‌خوبی نمی‌توانند از مفاصل شما حمایت کنند. هنگامی که خسته هستید احتمال اینکه حرکتی را با بی‌دقتی انجام دهید بیشتر است که این مسئله منجر به وارد آمدن فشار بیشتری بر روی مفاصل شما می‌شود.
انجام ندادن حرکات کششی و گرم کردن نامناسب: گرم کردن مناسب و انجام حرکات کششی قبل از فعالیت وزرشی شدید، عضلات شما را شل می‌سازد و دامنه حرکات مفاصل شما را بیشتر می‌کند، در نتیجه عضلات کمتر سفت می‌شوند و احتمال آسیب و پارگی در آنها و رباط‌های مفصل شما کمتر می‌شود.


 

درمطب ارتوپد
درمان پیچ‌خوردگی به شدت آسیب بستگی دارد.‌در مورد پیچ‌خوردگی‌های خفیف، معمولا پزشکان مراقبت‌های فردی، فشار نیاوردن به محل آسیب و مصرف مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن را توصیه می‌کنند. استفاده از پمادهای موضعی پیروکسیکام هم تاثیر بسیار خوبی در کاهش درد دارد. در موارد پیچ‌خوردگی‌های شدید، پزشک ممکن است مفصل آسیب‌دیده را با گچ یا آتل بی‌حرکت کند و در موارد نادری حتی ممکن است، جراحی لازم باشد.

 

پزشک خودتان باشید
هنگامی که متوجه پیچ‌خوردگی شدید، می‌توانید خودتان با این رو‌ش‌ها از خود مراقبت کنید:
بی‌حرکت‌کردن: ناحیه پیچ‌خورده را بی‌حرکت کنید تا آن را از آسیب‌های بیشتر محافظت کنید. از باندکشی، آتل و بند برای بی‌حرکت کردن ناحیه استفاده کنید و برای راه‌رفتن از عصا یا چوب زیر بغل کمک بگیرید.
استراحت: از فعالیت‌هایی که باعث درد، تورم و ناراحتی می‌شوند. خودداری کنید ولی همه کارهایتان را کنار نگذارید! یعنی استراحت نسبی داشته باشید نه استراحت مطلق. به‌عنوان مثال وقتی‌که مچ پایتان پیچ‌خورده است می‌توانید از عضلات دیگرتان برای تمرینات ورزشی استفاده کنید یعنی با دست‌ها و یک پای دیگرتان نرمش و ورزش کنید ولی به پای پیچ‌خورده‌تان استراحت بدهید.
کیسه یخ: حتی اگر قصد دارید به پزشک مراجعه کنید، بر روی ناحیه پیچ‌خورده یخ بگذارید.

 

از یک کیسه یخ به مدت 20-15 دقیقه استفاده کنید و دوباره پس از 2 تا 3 ساعت این کار را تکرار کنید. مادامی که بیدار هستید این عمل را انجام دهید. سرما، درد، تورم و التهاب را در مفاصل و بافت‌های آسیب‌دیده کاهش می‌دهد. همچنین در صورت پارگی خونریزی را کندتر می‌سازد. اگر به‌دنبال استفاده از کیسه یخ، آن ناحیه سفید شد، فورا کیسه یخ را بردارید.

 

زیرا سفیدشدن، نشانه سرمازدگی است. همچنین اگر بیماری‌های عروقی، دیابت، یا اختلالات حسی دارید، قبل از گذاشتن یخ با پزشکتان مشورت کنید.
بانداژکردن: برای کمک به متوقف کردن تورم، ناحیه پیچ خورده را با یک باندکشی ببندید. باند را خیلی سفت نبندید زیرا گردش خون را مختل می‌کند و اگر دردتان زیادتر شد، ناحیه بانداژ شده بی‌حس شد و یا زیر منطقه بانداژ شده، متورم شد، باندکشی را شل کنید.
بالاگرفتن: برای کاستن از میزان تورم، به‌ویژه هنگام خواب، ناحیه پیچ‌خورده را بالاتر از سطح قلبتان بگیرید. نیروی جاذبه با تخلیه مایعات اضافه، تورم را کم می‌کند.این کارها را تازمانی که بهبود یابید، ادامه بدهید.اگر می‌خواهید ناحیه پیچ خورده را گرم کنید، تا از بین رفتن تورم، صبر کنید پیچ‌خوردگی‌های خفیف تا متوسط در مدت 2 تا 4 هفته معمولا خوب می‌شوند ولی در صورت داشتن یکی از حالات زیر سریعا به پزشک مراجعه کنید:
صدای تپ: ممکن است هنگام آسیب، شما یک صدای تپ بشنوید و دیگر نتوانید مفصلتان را حرکت دهید و یا تورم قابل ملاحظه‌ای به‌دنبال آسیب به‌وجود بیاید. در این حالت باید فورا به پزشک مراجعه کنید. البته در راه بیمارستان یا مطب پزشک یک کیسه یخ بر روی ناحیه پیچ‌خورده بگذارید.
التهاب: التهاب با تب، قرمزی و گرمی ناحیه پیچ‌خورده مشخص می‌شود: این علائم ممکن است نشان‌دهنده یک عفونت باشد و باید به پزشک مراجعه کنید.
درد شدید: فراموش نکنید که اگر شما پیچ‌خوردگی را جدی نگیرید و به‌طور مناسب درمان نکنید، ممکن است به‌دنبال چند بار پیچ‌خوردگی، رباط‌های مفصل شما بیش از حد شل شوند و مستعد پیچ‌خوردگی‌های مکرر شوید.


.


نوشته شده در پنج شنبه 91/1/17ساعت 12:1 عصر توسط علیرضا پانی نظرات ( ) |

اختلال آناتومیک زمینه‌ساز افزایش آسیب‌دیدگی در ورزشکاران است

نایب رییس فدراسیون پزشکی - ورزشی گفت: اختلال آناتومیک و برنامه‌ریزی غلط در بدنسازی می‌تواند عامل افزایش آسیب دیدگی در بین ورزشکاران محسوب شود.

 

دکتر سیده طلیعه آل نبی در گفت‌وگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاری دانشجویان ایران، در خصوص آسیب‌های ورزشی گفت: آسیب در ورزش بحثی است که در همه جای دنیا مطرح است و همه به دنبال این مسأله هستند که این آسیب‌ها را در بین ورزشکاران کاهش دهند.

 

وی ادامه داد: با توجه به اختراع روش‌های جدید در زمینه پیشگیری از آسیب‌های ورزشی توانسته‌اند که حدود 25 تا 50 درصد از بروز صدمات ورزشی جلوگیری کنند.

 

نایب رییس فدراسیون پزشکی - ورزشی افزود: آسیب‌ها در رشته‌های پربرخورد مثل هندبال و ورزش‌های رزمی نسبت به بقیه رشته‌ها بیشتر بوده و باعث انواع آسیب‌های حاد مثل انواع شکستگی بینی، پار‌گی‌های صورت، آسیب‌های سر، دست و انگشتان، پیچ خوردگی‌های مچ پا و ..

 

 

. شود.

 

دکتر آل نبی آمار آسیب‌های رزمی را بالا عنوان کرد و به ایسنا گفت: طبق گزارشات ارسال شده در رشته‌های رزمی میزان برخوردها و صدمات بیشتر بوده و بالطبع ورزشکاران آسیب دیده نیز در این رشته نسبت به بقیه رشته‌ها بالاست.

 

وی به آسیب‌های مزمن در ورزشکاران اشاره کرد و افزود: آسیب‌های مزمن مثل دردهای کمر، کشاله ران، درد زانو آسیب‌هایی هستند که یک مرتبه ایجاد نمی‌شوند و چنانچه روش‌ها و تدابیر مناسبی پیش بگیریم می‌توان از درصد زیادی از آنها جلوگیری کرد.

 

دکتر آل‌نبی ادامه داد: با توجه به این که ورزشکاران ما حرفه‌ای نیستند و برنامه بدنسازی را به طور مداوم دنبال نمی‌کنند در نتیجه عدم آمادگی جسمانی زمینه‌ساز بروز آسیب‌های ورزشی در آنها می‌شود.

 

 

 


 

نایب رییس فدراسیون پزشکی ورزشی حضور یک تیم پزشکی را در کنار ورزشکاران الزامی دانست و گفت:‌حضور یک تیم پزشکی در کنار تیم می‌تواند چنانچه ورزشکار در دوره‌های قبل آسیب دیده و نقاط ضعفی در بدنش داشته باشد را شناسایی کرده و از آسیب‌های جدی بعدی پیشگیری کند.

 

وی در خاتمه خاطرنشان کرد: متاسفانه بسیاری از ورزشکاران با آسیب‌های بسیار ساده و جزئی از ورزش کناره گیری می‌کنند بنابراین حضور یک متخصص در تیم می‌تواند از بروز مشکلات و آسیب‌های جدی بعدی جلوگیری کند.

...


نوشته شده در پنج شنبه 91/1/17ساعت 12:0 عصر توسط علیرضا پانی نظرات ( ) |

ورزش ناگهانی و شدید بدون آمادگی قبلی با فعال کردن فاکتورهای انعقادی در خون بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر زمینه ساز مرگ و سکته است.

 

به گزارش پایگاه اینترنتی ? ،moc.sulpenildem?تحقیقات نشان می‌دهد ورزش شدید و بدون آمادگی قبلی باعث فعال شدن فاکتورهای انعقادی در خون افراد سالم و بیماران مبتلا به ناراحتی‌های قلبی می‌شود.

 

دکتر گرگوری لیپ از دانشگاه بیرمینگام انگلیس دریافت حتی آزمایشهای قلبی که بدون مقدمه ظرفیت‌های بیمار را در فعالیت‌های بالا اندازه‌گیری می‌کند (? (twsi?می‌تواند باعث رهاسازی شاخص‌های خونی از سلول‌های آسیب دیده و بیمار شود ضمن اینکه میزان فاکتورهای انعقادی و غلظت خون را در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر و در شماری از افراد سالم افزایش می‌دهد.

 

ورزش منظم با آمادگی قبلی و با شدت یکنواخت به مراتب از ورزش شدید و ناگهانی بهتر است.

 


نوشته شده در پنج شنبه 91/1/17ساعت 11:59 صبح توسط علیرضا پانی نظرات ( ) |

پیشگیری از آسیب‌های ورزشی

آسیب‌های ناشی از ورزش آسیب‌هایی است که در هنگام بازی کردن در یک ورزش یا نرمش به وجود می‌آیند. بعضی از آنها از تصادفات ناشی می‌شوند و بعضی دیگر در نتیجه آموزش‌های ضعیف یا وسایل تمرینی نامناسب به وجود می‌آیند. تعدادی از مردم هنگامی که در شرایط مناسب بدنی نیستند آسیب می‌بینند. گرم نکردن بدن و یا انجام ندادن حرکات کششی به اندازه کافی قبل از تمرینات ورزشی می‌تواند به این آسیب‌ها منجر شود.
? رعایت این نکات در پیشگیری از صدمات ناشی از ورزش به شما کمک می‌کنند:
ـ هنگامی‌که حرکات خم کردن زانو را انجام می‌دهید روی زانوی خود زیاد خم نشوید.

 

وقتی حرکات کششی انجام می‌دهید زانوهای خود را کج نکنید. پاهای خود را تا جایی که می‌توانید راست نگه دارید. هنگامی که می‌پرید با زانوهای خم کرده روی زمین فرود آیید.
ـ قبل از انجام هر ورزشی بدن خود را گرم کنید. همیشه قبل از بازی یا ورزش حرکات کششی انجام دهید. در انجام آن زیاده‌روی نکنید.
ـ بعد از انجام ورزش‌های سخت و سنگین بدن خود را به حالت اولیه برگردانید.
ـ از کفش‌هایی استفاده کنید که کاملا اندازه، محکم و قابلیت جذب ضربه را داشته باشند.
ـ نرم‌ترین جای ممکن را برای ورزش پیدا کنید.

روی آسفالت یا سطوح بتونی ندوید. روی سطوح صاف بدوید..
? برای بزرگسالان
ـ یک <مبارز آخر هفته> نباشید. سعی نکنید فعالیتی که باید در طول یک هفته انجام شود را در یکی دو روز انجام دهید.

 
 

.
ـ درست ورزش کردن را یاد بگیرید. برای کاهش خطر صدمات جدی از حالت مناسب استفاده کنید.
ـ از وسایل مطمئن استفاده کنید.
ـ توانایی بدن خود را بسنجید.
ـ به سطح سختی ورزش خود به تدریج بیفزایید.
? برای والدین و مربی‌ها
ـ بچه‌ها را طبق سطح مهارت‌ها‌یشان و اندازه بدن آنها نه بر اساس سن‌شان در ورزش‌های تماسی گروه‌بندی کنید.
ـ کودک را به سمت ورزش سوق دهید. کودک رابه انجام ورزش‌هایی که دوست ندارد، یا قادر به انجام آن نیست وادار نکنید.

سعی در یافتن برنامه‌های ورزشی که مورد تایید مربیان ورزش است داشته باشید.
ـ مراقب باشید که بچه‌ها قبل از بازی تمرین بدنی داشته باشند. کودکی را که مصدوم است وارد بازی نکنید. کودک را اگر لازم است به دکتر ببرید.
ـ یک محیط امن برای ورزش آماده کنید.

 


? برای بچه‌ها
ـ برای بازی‌کردن در شرایط مناسبی باشید و قبل از انجام ورزش تمرینات فیزیکی داشته باشید.
ـ از قوانین بازی پیروی کنید. از وسایلی استفاده کنید که محافظ، اندازه و مناسب برای آن ورزش باشد. روش استفاده از وسایل را بیاموزید.
ـ هنگامی که خسته هستید یا از درد رنج می‌برید بازی نکنید.
ـ قبل از بازی بدن خود را گرم کنید.
ـ همیشه بعد از بازی بدن‌تان را به حالت اولیه برگردانید.‌
  


نوشته شده در پنج شنبه 91/1/17ساعت 11:57 صبح توسط علیرضا پانی نظرات ( ) |

شناخت آسیب ها و جراحات احتمالی در ورزش

در هـر ورزشـی باید انتظار آسیب ها، جراحت ها و خطرات احتمالی آن را داشـتـه بـــاشید، به خصوص در ورزش های گـروهی. هـر ورزشـی کـه طـبـق آمــار در هر 1000 ساعت بیـش از 5 آسـیـب داشته باشد، جزء ورزش های پرخطر با درصـد آسیـب بـالا به شـمار مـی رود. راگــبی و لاکروس با 30 صـدمه در 1000 ساعت بالاترین حد هستند، درحالیکه بسکتبال و اسکواش هم با آمار 14 صدمه در 1000 ساعت بازی های پرخطری بـحـساب می آیند. تعجب آور اسـت که بــدانید، دو، و ایروبیک هم با 11 صدمه، زیاد از قافله ورزش های پرخطر عقب نیستند.
آسیب های ورزشی انواع مختلف دارند، اما قسمت های ویژه ای از بدن هستند که بیش از سایر اعضاء در خطر صدمه خوردن هستند.

 

در این مقاله متداول ترین صدمات و جراحت های ورزشی را به شما معرفی می کنیم و راه های جلوگیری و درمان آنها را نیز بیان می کنیم.
نکته: RICE مخفف استراحت، یخ گذاشتن، فشار و بالا نگاه داشتن می باشد که یکی از درمان های متداول برای آسیبهای ورزشی است.
1 ) ورم تانل آشیل
وقتی از تاندون پشت زنو—تاندون آشیل—زیاد استفاده شود، باعث درد و ورم در آن ناحیه خواهد شد. اگر درمان نشود، صدمه سخت تر شده تا حدی که دویدن را به کلی دشوار و غیرممکن می کند. این آسیب بیشتر در دونده ها و ورزشکارانی که با دویدن یا پریدن سروکار دارند اتفاق می افتد.
? پیشگیری و درمان:
دادن تمرین های کششی و قدرتی به عضلات و ماهیچه های ساق پا می تواند از بروز این آسیب جلوگیری کند. RICE و درمان های ضد-تورمی و تقویت ماهیچه های ساق پا بهترین درمان های ممکن برای این عارضه هستند. تا برطرف نشدن کامل عارضه، ورزش را شروع نکنید چون باعث تشدید وضعیت خواهد شد.
2 ) ضربه ی مغزی
این صدمه با خوردن ضربه به سر ایجاد می شود. علائم آن شامل سرگیجه، اختلالات بینایی، سردرد، ضعف حافظه، از دست دادن تعادل، سختی تمرکز، و حالت تهوع میباشد. این صدمه ضرورتاً همراه با بیهوشی نمی باشد. در ورزش های برخوردی مثل فوتبال، بوکس و هاکی این عارضه بیشتر اتفاق می افتد. البته در ورزش هایی مثل اسکی و ژیمناستیک هم زیاد رخ می دهد. با اینکه اکثر افراد پس از چند هفته به حالت عادی برمی گردند، اما ضربه ی مغزی در خیلی افراد به آسیب های جدی می انجامد.
? پیشگیری و درمان:
بهترین راه پیشگیری از ضربه مغزی، اجتناب از ورزش های برخوردی است. اما برای اکثر افراد این راه حل مناسبی به نظر نمی رسد. برای درمان این عارضه استراحت بهترین روش است. اگر سردرد داشتید، می توانید از قرص های مسکن استامینوفن استفاده کنید. بنابر شدت ضربه ی وارده، باید از چند ساعت گرفته تا چند ماه از انجام دوباره ی ورزش های برخوردی اجتناب کنید.
3 ) کشید گی های ران
این عارضه زمانی اتفاق می افتد که هنگام دویدن در ورزش هایی مثل فوتبال و والیبال، یکدفعه تغییر جهت بدهید. علائم آن شامل درد عمیق، ورم و گاهی کبودی داخل ران می باشد.


? پیشگیری و درمان:
بهترین راه پیشگیری از بروز این عارضه، انجام تمرینات کششی قبل از ورزش است. بهتر است که شدت ورزش را تدریجاً بالا ببرید تا احتمال بروز این وضعیت کمتر شود. RICE و درمان های ضد-تورمی بهترین روش های درمانی برای این آسیب می باشد. از انجام فعالیت های شدید، یک یا دو هفته پس از بروز عارضه جداً خودداری کنید. پس از بروز عارضه، در محل آسیب دیده یخ بگذارید تا التیام یابد، پس از آن می توانید ماهیچه ها را کشیده و تقویت کنید.

 
 


4 ) درد و ورم سا ق پا
این عارضه بیشتر برای افرادی اتفاق می افتد که عادت به تحرک و ورزش ندارند. بالا بردن ناگهانی فشار و شدت تمرینات، پوشیدن کفشهای کهنه و دویدن و پریدن روی زمینهای خیلی سخت نیز ممکن است باعث بروز این عارضه شود.
? پیشگیری و درمان:
پوشیدن کفش مناسب، انجام حرکات کششی قبل از ورزش و بالا نبردن ناگهانی شدت ورزش، بهترین راه های جلوگیری از بروز این وضعیت هستند. یخ گذاشتن، انجام حرکات کششی و درمان های ضد-تورمی، بهترین راه های درمانی می باشند.
5 ) درد پا یین کمر
این عارضه بیشتر در افراد چاق و کم تحرک اتفاق می افتد، اما ممکن است برای دونده ها، دوچرخه سواران، گلف و تنیس بازان نیز پیش بیاید. مهمترین عامل ایجاد این عارضه، انجام غلط و نادرست حرکات کششی است.
? پیشگیری و درمان: اگرچه بیشتر انواع این عارضه قابل پیشگیری نیستند، اما انجام صحیح حرکات کششی قبل از ورزش و گرم کردن درست بدن، احتمال وقوع آن را کاهش می دهد. راه های درمانی پیشنهادی RICE، دارو های ضد-تورمی و کشش عضلات است.
6 ) کشیدگی عضلا و ماهیچه ها
گرم نکردن صحیح بدن، خستگی، عدم انعطاف پذیری و ناتوانی و ضعف، همه از عوامل کشیده شدن ماهیچه در ورزشکاران می باشد. معمول ترین ماهیچه هایی که کشیده می شوند، عضلات پشت ران (در ورزشهایی همراه با دویدن است مثل دومیدانی، بسکتبال) و ماهیچه ساق پا (در تنیس بازان) می باشد. البته ماهیچه های دیگری نیز باتوجه به ورزش مورد نظر درصدد کشیدگی هستند.
? پیشگیری و درمان:
بهترین راه جلوگیری از بروز چنین عارضه، انجام حرکات کششی صحیح قبل و پس از ورزش کردن و اجتناب از ورزش هنگام خستگی و ضعف است. RICE و دارو های ضد-تورمی مثل سایر آسیب ها، بهترین درمان برای این عارضه می باشد. خوب است که کمی هم به آرامی عضلات را کشش دهید. وقتی عارضه شروع به بهبودی کرد می توانید دوباره ورزش را شروع کنید، اما هر از چند گاهی در میان ورزش مکث کرده و ماهیچه هایتان را بکشید تا به طور کامل بهبود یابید.
7 ) آسیب های آرنج در ورزش تنیس و گلف
تعجب آور است که این آسیب %7 کل آسیب های ورزشی را تشکیل می دهد. در این آسیب ورزشی، تاندون های آرنج به خاطر ضربات مکرر بَک هند در تنیس آسیب دیده و باعث ایجاد درد در قسمت داخلی آرنج می شود.، البته گاهاً ممکن است قسمت خارجی هم صدمه ببیند.
? پیشگیری و درمان:
بهترین راه جلوگیری از بروز این آسیب، انجام تمرینات تقویتی ساعد و بازو است. همچنین اصلاح کردن طریقه ی ضربه زدن با راکت و استفاده از آرنج بند می تواند کمک کننده باشد. برای درمان این عارضه RICE و داروهای ضد-تورم مناسب است، اما در بعضی موقعیت ها فیزیوتراپی و ترک ورزش به مدت زیاد ضروری است.


8 ) رگ به رگ شدن و پیچ خوردگی مچ پا
این آسیب در میان افرادی که فوتبالف هاکی، بسکتبال و والیبال بازی می کنند، بسیار متداول است. می توان گفت در ورزش هایی که با دویدن و پریدن سر و کار دارد غیر قابل اجتناب است. این حرکات ممکن است باعث پیچ حوردن مچ پا و گاهی پاره شدن یک تاندون یا لیگامنت شود. با عکسبرداری می توان تشخیص داد که عضو دچار شکستگی شده است یا خیر.
? پیشگیری و درمان:
تقویت مچ پا با حرکات نرمشی، بستن مچ یا استفاده از مچ بند می تواد از بروز این اتفاق پیشگیری کند اما ضمانتی درکار نیست که اگر افتادید یا حرکاتی اشتباه انجام دادید صدمه نبینید.

 

پیچ خوردگی مچ پا را می توانید با RICE و داروهای ضد-تورمی مداوا کنید. اما به هیچ وجه بیش از یک روز استراحت نکنید. باید سعی کنید مچ پایتان را به نرمی تکان داده و بچرخانید تا از ورم آن کم شود.
9 ) آسیب دیدگی شانه
%20 آسیب دیدگی های ورزشی مربوط به شانه است که شامل دررفتگی، رگ به رگ شدن و ضرب دیدگی می شود. این آسیب دیدگی در ورزشهایی مثل تنیس، شنا، وزنه برداری، بیسبال و والیبال بیشتر اتفاق می افتد. علائم ای عارضه، بروز درد، کوفتگی عضلانی و احساس ضعف و ناتوانی در شانه می باشد.
? پیشگیری و درمان:
برای پیشگیری از وقوع این عارضه که بیشتر زمانی اتفاق میافتد که مدتی از شانه خود استفاده نکرده باشید. مثل دوران تعطیلات لیگ، بهتر است قبل از شروع ورزش عضلات آن را با وزنه زدن تقویت کنید. بهترین راه های درمانی برای این عارضه نیز RICE و داروهای ضد-تورمی است.
10 ) آسیب دیدگی زانو در دونده ها
آسیب دیدگی زانو %55 آسیب دیدگی های ورزشی را تشکیل می دهد و تقریباً ¼ این مشکلات توسط پزشک جراح ارتوپد برطرف می شود. البته دونده ها تنها قربانیان این آسیب ورزشی نیستند. دوچرخه سواران، شناگران، افرادی که ایروبیک استپ کار میکنند، و آنها که فوتبال و بسکتبال و والیبال بازی می کنند نیز ممکن است به این عارضه دچار شوند. در این عارضه، استفاده بیش از حد از زانو باعث ناراحتی و آسیب رسیدن به تاندون زیر کاسه ی زانو می شود.
? پیشگیری و درمان:
کفش یا کفی کفش هایتان را مرتباً عوض کرده و از نوع مناسب استفاده کنید. بین تمریناتتان مدت بیشتری استراحت کنید. اگر زانویتان آسیب دید حداقل دو روز از انجام دوباره ی ورزش خودداری کرده و از داروهای ضد-تورم استفاده کنید. قبل از شروع دوباره ی ورزش حتماً خود را خوب گرم کرده و در محل آسیب دیده از یخ استفاده کنید.
(پیشگیری بهترین درمان است)
اکثر آسیب دیدگی های ورزشی به خاطر گرم نکردن صحیح و انجام حرکات کششی به طریقی نادرست قبل از ورزش کردن است. بالا بردن ناگهانی شدت ورزش هم می تواند به شما صدمه بزند. از این رو بهترین راه پیشگیری انجام حرکات صحیح کششی قبل و پس از ورزش و افزایش شدت ورزش به تناسب مهارت ها و تجاربتان در آن ورزش میباشد .
 


نوشته شده در پنج شنبه 91/1/17ساعت 11:55 صبح توسط علیرضا پانی نظرات ( ) |

<   <<   36   37   38   39   40   >>   >


قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت


کد تقویم

FreeCod Fall Hafez

بازدید امروز: 30
بازدید دیروز: 43
کل بازدیدها: 446405

آمار سایت

فال امروز

Google

در این وبلاگ
در کل اینترنت

تعبیر خواب آنلاین